Nargile Tarihi
Nargilenin ilk keşfi Hindistan’da başlamıştır. Hintliler hindistancevizi’nin dışındaki tütüne benzer tabakayı yakarak cevizin içerisine soktukları bir kamışla keyif yapmışlardır ve bu şekilde ilk nargilenin temelini atmışlardır. Nargilenin temeli Hindistan’da atılsa da, yayılması ilk İran’da başladı, Araplar devam ettirdi ve Osmanlıda yaşatıldı. Osmanlı’da nargile çok çabuk kabul gördü, yayılması çok hızlı oldu ve insanlar benimseyerek hayatlarının bir parçası haline getirdiler. Nargile üzerinde İslam dininin etkilerini görmek çok mümkün, ser kısmının bir cami minaresini andırması tesadüf değildir ve şişe üzerindeki motifler genellikle dini ögeleri içermektedir.
Nargile nedir?
Nargile bir tütün içme aracıdır. Ortadoğu ve Güney Asya’da başlayıp günümüzde tüm dünyada kullanılan bir tütün içme aracıdır. Doğunun kültürünü yansıtan bir obje haline gelen Nargile; kullanıcının bir hortum(Marpuç) yardımıyla içine çekmesi, közün etkisiyle tutuşan tütün dumanının sudan süzülüp geçerek hortum içerisinden devam etmesini sağlayan bir düzenektir. Süregelen bunca zaman içerisinde nargilenin içim adabı, şekli ve yöntemleri beli başlı geleneklere sahip olmuştur.
Nargile İran’da “Kalyan” Araplarda ise “Narcile” diye adlandırılır. Osmanlı nargile tütünü olan tömbekiyi ilk İran’dan getirtmiştir ve uzun yıllar boyunca nargile İstanbul Tophane’de, İzmir Kemeraltı’nda ve Ankara Gençlik Parkı’nda tömbeki olarak sunulmaya devam edildi.. Genellikle orta yaş insanlarının muhabbetlerine eşlik eden bu tömbeki nargilenin yakın dönemlerde aromalı çeşitlerinin çıkmasıyla genç kitle tarafından da kabul gördü ve artık Türk halkının hayatı içerisinde önemle yerini aldı.
Tömbeki Tütünü
Nargileye özel bir tütün olan Tömbeki sigara, puro, enfiye gibi diğer tütünlerden daha kısa boylu ve daha geniş tıknaz bir bitkidir. Virginia ve Burley tütünlerinde %3-4 Türk tütünlerinde %1-2 olan nikotin oranı tömbekide ise %10′a kadar çıkabilmektedir. Türkiye’de tömbeki Hatay – Samandağ ve Konya – Hadim bölgelerinde üretilmekte ve işlenmektedir. Tütün gibi toplanmasına rağmen daha farklı işlenmektedir. Tömbeki nargile yapılmadan önce tütün yıkanarak acısı alınır ve lüleye yerleştirilmeden önce bir tütün yaprağına sarılır daha sonra üzerine odun kömürü konur ve yakılır.
Aromalı Tütünler
Aromalı nargile tütünü çeşitleri oldukça fazladır. Hemen hemen aklınıza gelebilecek her türlü aromada tütün mevcuttur. Aromalı tütünün içimi hafif, damak tadına sahip olması ve muhabbete iyi bir ortak olmasından dolayı genç kitle tarafından büyük oranda kullanılmaktadır. Böyle bir kitleye hitap eden nargilenin, sayılabilecek 55 farklı çeşitte aroması mevcuttur.
Mimar Sinan ve Nargile
Kültür Haline Gelmesiyle Belirle Adaplara da Sahip Olmuştur
- Genel görgü kuralları gereği yüksek sesle konuşmak ve etrafın sükunetini bozmamamız gerek.
- Nargile ateşinden sigara yakılmamalıdır. Bu görgüsüzlük olarak nitelendirilir.
- Ayrıca köz tepsisine sigara külü atılmaz.
- Nargile hiçbir zaman kendinizden ve çevredeki nargilelerden yüksek bir yere konmamalıdır.
- Eğer nargile bir başkasıyla ortak içiliyorsa imame(sipsi) kullanılmalıdır.
- Nargilenin marpucu ise asla doğrudan diğer kişinin eline verilmemeli, masaya bırakılmalı ve diğer kişi oradan almalıdır.
- Marpucun ortasından tutulur.
- Nargile hızlı içilmez. Çabucak bitirerek kalkmak keyf-ehli zihniyetle bağdaşmadığı için genel felsefeye aykırıdır. Normal bir içim hızı ile bir nargile birkaç saatte biter.
- Dumanı sigara gibi içmek yerine nefes alır gibi çekmek gerekir(pipo içer gibi), böylece fokurdama sesi güzel gelmelidir. Duman ağır ağır çekilir.
- Ve nargilede, nargile tütününden başka bir şey içilmez!
- Nargilenin en önemli özelliklerinden biri de tömbeki tütününden daha çok meğessel (yani meyve aromalı) nargile tütününün içiliminde içiçiye vermiş oldugu haz ve keyiftir.